Oproep aan alle ouderen
Oproep aan alle ouderen van de gemeente Meppel
Mijn naam is Ruud, 85 jaar en gezien mijn leeftijd hoor ik tot de risicogroep in deze crisis en mijn vrouw is 83 jaar ze heeft bovendien diabetes, het is goed onder controle, maar diabetes heb je of je hebt het niet, dus haar risico is nog groter.
Via het vrijwilligerswerk in een wijkplatform ben ik verbonden aan Meppelvoorelkaar.nl. Een website van vraag en aanbod om hulp. Nog steeds zit ik in de werkgroep van Meppelvoorelkaar, wat tot taak heeft om blijvend de site onder de aandacht van alle gemeenteleden van Meppel te houden.
Ik zie het dus nu als mijn taak om mijn verhaal te vertellen en aandacht te vragen voor de mogelijkheid die MvE voor speciaal voor de ouderen van de gemeente Meppel biedt en zeker in deze corona-pandemie.
Van alle kanten hoor je dat vooral ouderen, vanwege hun kwetsbaarheid, thuis moeten blijven.
We kunnen tijdelijk niet naar de zangclub of welke vereniging dan ook. En niet naar de bridgeclub of thuisbridge met enkele vrienden. Niet naar de biljartclub enz, enz.
Wij hebben het enorme voordeel, dat we nog samen zijn. Het wordt pas echt moeilijk als je helemaal alleen bent in deze tijd. Heel veel sterkte en toch volhouden, je weet altijd iemand of iets te bedenken waarvoor je deze ellendige tijd moedig door wil komen.
Niet met alles, maar wel met heel belangrijke zaken kun je hulp krijgen!
Conclusie, behulpzame medeburgers genoeg!
Omdat wij goed aan de oproep gehoor wilden geven om thuis te blijven, om onszelf te beschermen en omdat we onze kinderen en kleinkinderen, die niet in Meppel wonen, graag gezond en wel terug willen zien, kwamen we ook voor een probleem te staan: wie doet er dan de boodschappen?
Ik was op de hoogte, dat er op de website speciaal aandacht vraagt wordt voor hulp in deze corona-pandemie. Ik plaatste vrijdagmiddag 20 maart een oproep om een boodschappenhulp. Direct reactie, alsof men zat te wachten, wie kan ik helpen? De zaterdag daarop het ene na het andere hulpaanbod. Zondag ging het nog maar door tot ik besloot de hulpvraag te laten verwijderen. We hadden onze keuze gemaakt.
Conclusie, behulpzame medeburgers genoeg!
Maar ondanks het enthousiasme, waarmee SeniorWeb – Meppel al jaren ouderen op weg helpt op het digitale pad, zie ik nog geen hulpvragen van mijn kwetsbare medeburgers met de vraag:
Wie wil voor ons de boodschappen doen?
Heb jij ook hulp nodig ?
Meppelvoorelkaar.nl is een prachtig instrument om hulp te vragen en te krijgen! Het is een veilig systeem, er is controle op en je kunt er op de site veel over lezen. Heb je geen computer, dan kan een ander, die wél een computer heeft jou aanmelden, ook al woont deze persoon niet in de gemeente, een vraag plaatsen en het hele digitale gedoe voor zijn rekening nemen. Er van uitgaand, dat je per telefoon bereikbaar bent, kan er een afspraak met een hulp gemaakt worden, die bij jou aan de deur op 1.5 meter afstand met jou de boodschappen bespreekt en later aflevert.
In de winkel is pinnen een veilige manier van betalen, maar je eigen pinpas meegeven niet. Vraag dus je hulp met eigen pin te betalen en een betaalverzoek naar jou te sturen met een tikkie van ABN AMRO of met de Rabo-App. Je kunt dus contactloos en veilig betalen zonder alle gehannes met wisselgeld. Zelfs dat betalen kun je uit handen geven aan bv. een familielid, pas als je de kassabon hebt gecontroleerd.
We hebben tegenwoordig gelukkig allerlei technische mogelijkheden. Gebruik ze !!
We zijn er VOOR ELKAAR.
Zehra en Anne
Zehra en Anne "Daar stond ik dan, al een half uur te zoeken tussen de kinderboeken in de bibliotheek. Wat zou ze leuk vinden? Wat leest een kind van 4 in godsnaam? Zou ze van dieren houden? Ik wist het écht niet en besloot uiteindelijk maar om mijn kansen te spreiden. Met een overvolle tas kwam ik uiteindelijk naar buiten gestormd. Ik was klaar om mijn eerste voorleessessie met Zehra te beginnen. Meteen toen ik binnenkwam voelde ik me helemaal thuis. Lekker met mijn sokken op de met paars fluweel beklede bank kruipen, een Turks theetje erbij en een vrolijke betweter in een prinsessenjurk die geen minuut stil kon zitten. Dat was de rode draad van alle voorleesuurtjes wel, denk ik zo. Zehra was een energieke spring-in-het-veld die het véél te leuk vond dat ik kwam. Voordat ik mijn jas uit had, moest er alweer een nieuw tasje geshowd worden of werd ik de poppenhoek ingetrokken om te spelen. Zehra was een energieke spring-in-het-veld die het véél te leuk vond dat ik kwam Maar ik kwam natuurlijk om voor te lezen. Zehra had namelijk erg veel moeite met de Nederlandse taal. Ze was net naar de basisschool gegaan en kon haar klasgenootjes en juffrouw bijna niet verstaan. Ook kon ze zichzelf niet verstaanbaar maken in het Nederlands, wat erg vervelend voor haar was. Ik kwam elke week een uurtje voorlezen, om haar een beetje te helpen. Vorige week heb ik Zehra haar diploma mogen geven en wat was ze trots! En vooral: wat was ik trots! Het is gek om terug te kijken op deze 20 weken, en te bedenken hoe snel het eigenlijk is gegaan. In het begin waren 'ja' en 'nee' de enige woorden die ze tegen me zei. Zinnen maken gingen bijna niet, en ze wist niet hoe ze me dingen kon vertellen.. Nu kletst ze me de oren van mijn kop over wat ze gedaan heeft op school die dag en legt ze me precies uit waarom ik de grote zus ben en dat ik de poppen op tijd eten moet geven. Tja.. nu is het weer aan haar moeder om deze spraakwaterval aan te horen!" Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal