Els overwint eenzaamheid
Els, een sterke vrouw van 47 jaar, had een heftige week achter de rug. De maatschappelijk werkster was op vakantie en ze zat midden in een verhuizing. Toch vond ze het zó belangrijk dat ze tijd heeft vrijgemaakt om haar verhaal met ons te delen. Ze vertelt over hoe zij het aangepakt heeft om zich niet meer eenzaam te voelen en raadt iedereen aan hetzelfde te doen. Dit is haar verhaal:
Ik had al een tijdje last van depressieve klachten. Maar in de zomer van 2017 begon dit te veranderen. Dit sloeg namelijk compleet om naar overdreven vrolijkheid en ik kon op dat moment de hele wereld aan. Ik kon alles, van wandelen, raften, racen, kanoën en nog veel meer. Mijn twee kinderen van 14 en 16 stonden ervan te kijken. Ik ging als een speer!
En toen begonnen vanuit het niets de stemmingswisselingen. Het ene moment was ik erg depressief en het ander moment heel erg vrolijk. De psycholoog stuurde me door naar een bipolaire-poli, waar ik met veel pijn in mijn hart moest horen en accepteren dat ik bipolair was.
Hierna heb ik een tijdje crisisdienst gehad waarop een opname van 2,5 maand volgde in een kliniek in de buurt. Hierna was ik een tijdje stabiel maar helaas toch nog een aantal keren in opname geweest. Ik kan nu met trots zeggen dat ik eindelijk stabiel ben.
Het was een hele heftige tijd en ben hierdoor ook mijn baan als docent Informatica op het VWO kwijtgeraakt. Ook ben ik ondertussen gescheiden, wonen mijn kinderen bij mijn ex en heb ik veel vrienden verloren. Door mijn bipolaire stoornis ben ik dus een groot deel van mijn netwerk kwijtgeraakt. Mijn ziekte heeft wel écht mijn ogen geopend. Het kan iedereen overkomen en een psychische ziekte is misschien nog wel hel lastigste om te overwinnen. Maar ik was vastbesloten dat ik dat wel ging doen.
Ik draai ‘m om en ik ga vrijwilligerswerk gebruiken om mezelf uit mijn eenzaamheid te trekken
Daarom ben ik de afgelopen maanden druk bezig geweest om alles weer op te bouwen. Ik heb een nieuw appartement gekocht waar ik volgende week intrek en ik ben op NLvoorelkaar druk aan de slag gegaan om vrijwilligerswerk te zoeken waardoor ik weer onder de mensen kan komen. Ik zag twee opties: of ik ga zelf helpen of ik ga om hulp vragen. Ik wilde graag positief blijven en koos om mijn hulp aan te bieden. Ik dacht: ‘Zo kom ik uit mijn eenzaamheid. Ik draai ‘m om en ik ga vrijwilligerswerk gebruiken om mezelf uit mijn eenzaamheid te trekken.’
Ik begin nu al langzaam mijn draai te vinden. De afgelopen tijd ben ik actief als vrijwilliger in de ouderenzorg, ik bouw websites voor non-profit organisaties zoals een organisatie tegen kind huwelijken in Oeganda, ik geef ICT-les aan senioren en ik ben taalhulp voor nieuwe Nederlanders. Zo heb ik een zinvolle invulling van mijn tijd én leer ik nieuwe mensen kennen. Ik zou het iedereen aanraden!