Andrea vertelt....

Eén zekerheid staat voor Andrea Bouwhuis als een paal boven water: “Ik stop nooit met vrijwilligerswerk’’. De 35-jarige Andrea woont begeleid in een appartement van woonvoorziening Cosis aan de Reestlaan in Meppel. Ondanks haar eigen beperking vindt zij dat ze prima vrijwilligerswerk kan doen. Zij doet dat dan ook met veel plezier en passie in het aangrenzende woonzorgcentrum Het Anker (onderdeel van Zorggroep Noorderboog).  “Ik weet wat het is om zelf zorg te ontvangen. Daarom ben ik zo blij dat ik ook op mijn manier aan kan helpen. Prachtig toch. Veel mensen denken al bij voorbaat dat ze iets niet kunnen. Ik zeg altijd, ook tegen mijn medebewoners: kijk wat je wel kan en niet wat je niet kunt. Denk in mogelijkheden, niet in onmogelijkheden”.

Het typeert de in Ommen geboren Andrea, die als 18-jarige het ouderlijk huis verliet om in een vestiging van Philadelphia in Rijssen te gaan wonen. In april 2016 verhuisde zij naar de woonvoorziening van Cosis, een organisatie die zich inzet om kwetsbare mensen met een verstandelijke of psychische beperking te helpen grip te krijgen op het leven. “Ik heb de stoornis pdd-nos. Dat betekent dat ik behoefte heb aan duidelijkheid en structuur. Dat ontvang ik bij Cosis. Ik kan veel en dat wil ik inzetten voor de medemensen, en voor mijzelf natuurlijk”. Structuur heeft ze.

Naast het vrijwilligerswerk heeft Andrea ook vast werk. Twee dagen in de week werkt zij op een zorgboerderij in Ruinerwold en de andere drie dagen bij WDL (Werk, Dagbesteding en Leren) De Klimop. Bij de Klimop gaat het onder andere om tuinonderhoud. ‘’Ja, ik ben 5 dagen in de week in touw. Ik ben niet iemand van stil thuis zitten. Daar word ik onrustig van. Daarom ben ik zo blij met het werk en het vrijwilligerswerk dat ik heb”, glimlacht Andrea. “Toen ik jaren geleden in Meppel kwam wonen kende ik niemand. Dus ging op zoek naar activiteiten om mensen te leren kennen. Zo ging ik onder andere naar activiteitenavonden in wijkcentrum De Poele. Het is belangrijk om onder mensen te zijn.

In 2017 vroeg een begeleider van de Noorderboog in Cosis of er bewoners waren die wel eens een handje wilden helpen als vrijwilliger in bijvoorbeeld het naastgelegen Het Anker. Ik twijfelde geen moment. Ik ging helpen bij bijvoorbeeld koffieschenken en broodmaaltijden. Dat laatste werd niets. Ik kan immers niet weten wat bewoners wel of niet mogen eten. Ik ben geen verpleegkundige. Dus wat anders daarvoor in de plaats. Nu help ik als vrijwilliger bij diverse activiteiten in Het Anker, zoals onder andere bingo. Ook bij jaarlijkse activiteiten, zoals de kerstmarkten, ben ik inzetbaar”.

In het Anker wonen (veelal) oudere mensen met niet-aangeboren hersenletsel, dus letsel wat ze later in hun leven hebben gekregen, bijvoorbeeld door een ongeluk. “Ik heb mijn hele leven al iets gehad met oudere mensen. En om voor hun iets te doen. Dat had ik als kind al. Ik deed al veel voor mijn opa en oma, bijvoorbeeld de boodschapjes. Ook tijdens mijn stage op school stonden ouderen centraal. Die hielp ik in de huishouding met onder andere schoonmaken en maaltijden brengen. Dat helpen heeft dus altijd al in mij gezeten’’.

Andrea merkt de dankbaarheid van de bewoners van het Anker. “Ze zijn enorm dankbaar, en als ik ze buiten bij een ommetje tegenkom is het altijd een vriendelijke lach en een groet. Ik help graag mensen. Dat is mijn drijfveer’’. Andrea weet dat haar helpen van anderen eigenlijk best wel bijzonder is. “Althans dat zeggen anderen vaak tegen mij. Ik woon immers zelf ook begeleid. Maar dat maakt het voor mij juist zo leuk. Ik weet namelijk zelf wat het is om zorg te ontvangen. Ik wist nooit dat de vaste reguliere begeleiders in zorginstellingen het zo druk hebben. Nu ik dat zelf als vrijwilliger doe, zie ik pas hoe druk ze het hebben. Daarom geniet ik er van mijn steentje bij te dragen. Ik kan best veel doen, en help op mijn beurt graag weer anderen.

Of ikzelf nog wensen heb? Jazeker, gezond en gelukkig blijven”. Andrea raadt iedereen aan om vrijwilligerswerk te gaan doen. “Zeker als je ergens nieuw komt, bijvoorbeeld wonen in een andere stad. Ga dan op ontdekkingsreis, want je wilt toch vaak andere mensen leren kennen. Daar is vrijwilligerswerk het ultieme instrument voor”. Wat haarzelf betreft weet Andrea het zeker:  “Als ik het vrijwilligerswerk niet zou hebben zou ik niet gelukkig zijn”.

.